صفين، جنگي است كه بين حضرت علي (ع) و لشكر معاويه بين ابي‌سفيان در سال 37 هـ ق در محلي به نام صفين روي داد. متعاقب چندين زد و خورد جزئي ميان طرفين و مدتي مذاكره و مصالحه اين جنگ رخ داد كه در آن لشكر معاويه سخت مقهور و مكنوب و از لشكر شام عدۀ زيادي مقتول شدند، حتي معاويه نيز مايوس و متزلزل گشت؛ ليكن به صوابديد عمروعاص، لشكر معاويه قرآن‌ها بر سر نيزه كردند و خواستار حكميت آن شدند. اين خدعه لشكر حضرت علي (ع) را در ادامۀ جنگ متردد ساخت و بنابراين ايشان ناچار به قبول حكميت شد. لشكر شام، عمر و عاص و لشكر حضرت علي (ع)، به اكراه ابوموسي اشعري را به حكميت برگزيدند. اين حكميت به نفع معاويه به اتمام رسيد و دو لشكر از يك‌ديگر جدا شدند. در ناسخ التواريخ اثر لسان الملك سپهر اين جنگ و پيامدهاي آن به طور جزئي و وقايع‌نگارانه بيان شده است. كتاب حاضر جلد دوم از مجموعۀ 6 جلدي زندگاني امام علي (ع) است كه به اهتمام جمشيد كيان‌فر به چاپ رسيده است و به آغاز جنگ صفين اختصاص دارد.