پس از زد و خوردهايي كه در جنگ صفين در سال 37 هـ ق ميان حضرت علي و معاويه رخ داد و منجر به شكست لشكريان معاويه شد، سرانجام معاويه، به راهنمايي عمروعاص دست به نيرنگي زد و دستور داد تا لشكريانش قرآن‌ها بر سر نيزه كردند و خواستار حكميت شدند. آن‌ها از پيروان حضرت (ع) خواستند كه جنگ را ترك و از دستور قرآن پيروي كنند. اين مساله باعث دو دستگي سپاه حضرت علي (ع) شد و اكثريت ايشان را مجبور كرد كه به حكميت تن در دهند و حضرت علي (ع) با اكراه تمام اين كار را پذيرفت. نتيجۀ حكميت به نفع لشكريان معاويه به پايان رسيد. كتاب حاضر بخش دوم از ماجراي جنگ صفين است كه لسان الملك سپهر آن را به تحرير درآورده است و اكنون با نام زندگاني امام علي (ع) به چاپ رسيده است. وقايع كتاب تا پس از جنگ صفين و پيامدهاي آن، فريب دادن ابوموسي اشعري توسط عمروعاص، نصب معاويه به خلافت در ماجراي حكميت به وسيلۀ عمروعاص و لعن كردن حضرت علي (ع)، معاويه و اصحاب او را شامل مي‌شود.