كارگردان تئاتر، علم نشانهشناسي را به خدمت ميگيرد. ارزش نشانهشناسي در اين است كه چارچوبهايي را براي ساماندهي روند تجربه، در مسير توليد يك محصول خلاقه، از مرحلۀ پرورش ايدۀ ذهني تا آمادهسازي و تمرين صحنهاي در اختيار كارگردانها قرار ميدهد. دانش نشانهشناسي، كارگردان را وادار ميكند تا افزون بر محركات دروني و استعدادهاي خود، به كاوشي فراتر و همهجانبهتر دست يازد و به او اجازه ميدهد تا از ميان هزاران گزينۀ متنوع و جايگزين، گزينهاي را كه به شكلگيري يك اجراي پيچيده، ژرف و چندلايه منتهي ميشود برگزيند و يا براي دستيابي به چنان اجرايي از ميان گزينههاي گوناگون، سادهترين و هرسشدهترين گزينهها را انتخاب كند كه تا سرحد كليديترين و ضروريترين عناصر ارتباط، حشو زدايي شده باشند. اين كتاب آموزشي در حوزۀ كارگرداني تئاتر پستمدرن با رويكرد نشانهشناسي تدوين شده است. كتاب با بحثي مفصل دربارۀ نشانهشناسي و اهميت آن در كارگرداني تئاتر آغاز ميشود و با معرفي نظامهاي بيستگانۀ نشانهاي تئاتر و بررسي سهم هريك از آنها در تعيين نوع محصول نهايي و كيفيت مفاهيم دريافتي تماشاگر ادامه مييابد. تفاوتهاي كارگردان تئاتر پستمدرن با كارگردان تئاترهاي پيش از آن، مبحث بعدي كتاب است.