ژاك پرهور (1900-1977 ميلادي)، شاعر صاحب سبك فرانسوي است كه وي را از برجستهترين فعالان سورئاليسم در عرصۀ ادبيات ميدانند. شعر پرهور، غني از مصاديق فرهنگي و پر از بازي با كلمات و تصاوير عجيب است و گاهي طنز سورئاليتسي را نيز در خود دارد. اما پرهور پس از مدتي با سورئاليستها قطع رابطه كرد و به گروه ديگري پيوست تا فرصتي براي اعتراضها و طغيانهايش بيابد. اما اين بار بيشتر به نمايشنامهنويسي و تئاتر و سينما نزديك شد و به گروهي به نام "اكتبر" پيوست كه به اتحاديۀ تئاتر كارگران فرانسه وابسته بود. او افزون بر شاعري، فيلمنامهنويسي، نوشتن ترانه، ديالوگنويسي و نمايشنامهنويسي را نيز تجربه كرد. كتاب حاضر مجموعهاي است از اشعار پرهور همراه با شناخت نامههايي از او در زمينههاي مختلف سينما، تئاتر و ادبيات. از جمله اشعار كتاب ميتوان به عجب خانوادهاي؛ سخنراني دربارۀ صلح؛ جنگ با فرشته؛ شرطبنديهاي احمقانه؛ مرخصي نظامي؛ ترانه در خون؛ شكار بچه؛ و كنسرت موفق نبود، اشاره كرد. كتاب هشتاد شعر از اين شاعر را شامل ميشود.