جنگ جهاني اول تقريبا براي همۀ ملت‌ها، به خصوص ملت‌هاي اروپايي فاجعه‌آميز بود، اما تجربۀ اين جنگ در ايتاليا، پيامدهاي وحشتناكي به بار آورد. ايتالياي ضعيف و آسيب‌ديده نتوانست از زير بار فشار 600 هزار كشته، قد راست كند. ايتاليا يك نسل كامل از ملت خود را براي جنگ بسيج كرد و نتوانست با دشواري‌هاي پس از آن كنار بيايد. در نتيجۀ اين حوادث، حيات سياسي جديدي به نام فاشيسم تحت فرماندهي ديكتاتوري به نام بنيتو موسوليني شكل گرفت. فاشيست‌ها اولين افرادي بودند كه تلاش كردند ايتاليا و مردمش را به كلي تغيير داده و از آن‌ها كشور و ملتي جديد و متفاوت به وجود آورند. فاشيسم در ابتدا نوعي نهضت مقدس ملي ايتاليايي مي‌نمود كه قصد رقابت با سوسياليسم و كمونيسم را داشت. اما در پايان به يكي از خطرناك‌ترين انديشه‌هاي سياسي تاريخ تبديل شد كه جز قتل، جنايت، دزدي، آدم‌ربايي، عقب‌ماندگي اقتصادي و شكاف‌هاي اجتماعي، هيچ سابقه‌اي از خود برجاي نگذاشت. نگارنده در كتاب حاضر چگونگي شكل‌گيري فاشيسم در ايتاليا را بررسي مي‌كند و نوع حكومت آن بر مردم ايتاليا، عواقب و پيامدهاي آن و نيز چگونگي ادغام آن با انديشه‌هاي آلمان نازي را تحليل مي‌نمايد.