معرفي مختصر كتاب
اين كتاب مجموعه‌ي سه گفتار درباره‌ي افسانه‌ي سيزيف اثر "آلبر كامو" است كه در قالب سه عنوان "يك استدلال پوچ" و "آفرينش پوچ" نگاشته شده است. به تصريح نويسنده: "افسانه‌ي سيزيف به نقد مدرنيته و انسان متجدد مي‌پردازد. در واقع، احساس پوچي و شوريده‌‌دلي نتيجه فقدان معنا و گسترش نيست، انگاري درون جامعه مدرن است. روند تجدد مآبي معاصر افسون زدايي را با خود مي‌آورد و پي ديوارهاي پوچي را مي‌ريزد. سيزيف (يامورسو) شاهد و قرباني تكرار كسل كننده زندگي (ماشيني ـ مكانيكي) يكنواخت مي‌باشد و در گرداب ناآرامي و عدم شور و شوق كشيده مي‌شود. دلشوره (هايدگر)، تهوع (سارتر) و از خود بيگانگي (ماركس) حالت‌هاي روحي فرد عصر مدرنيته را بيان مي‌كند. اگر به متن اين اثر بيشتر دقت كنيم متوجه مي‌شويم كه كامو مدام به انديشمنداني چون هايدگر، ياسپرس، كيركه گور، چستوف، داستايوسكي، شوپنهائر و نيچه ارجاع مي‌كند، يعني او به كساني كه ارزش‌ها و عقايد مدرن را نقد كردند متوسل مي‌شود زيرا كامو خود را با آنان كم و بيش هم عقيده يا "خويشاوند" مي‌داند......