هنر، حاصل ذوق، حس زيباشناختي هنرمند و تجربه‌ها و آموخته‌هاي او است. هنرمند در اين مسير، در تعامل با هنر و دانش اقوام و ملل ديگر، بر غناي تجربۀ خود مي‌افزايد و افق ديد خويش را مي‌گستراند و از اين رهگذر آثار و انديشه‌هاي هنري به منصۀ ظهور مي‌رسد و ميراث هنري شكل مي‌گيرد. در واقع، آن‌چه به منزلۀ دست‌ساخته‌اي انساني در قالب بنايي عظيم، مجسمه‌اي زيبا و تابلوي عكسي جالب خودنمايي مي‌كند، تحت تاثير انگاره‌ها و انديشه‌هاي رايج در تمدن‌هاي گوناگون بشري است. در كتاب حاضر طي مقالاتي از افرادي چون راجر اسكروتون، ويليام كينگ و... هنر عكاسي بررسي گرديده است. از آن‌جايي كه عكاسي يكي از جوان‌ترين هنرها است، از همان ابتدا بحث و جدل‌هاي حادي درباره آن درگرفته است. در كتاب سعي شده است به اين پرسش اساسي پاسخ گفته شود كه آيا عكاسي قالبي هنري به شمار مي‌رود يا خير؟ موضوع مقالات عبارت‌اند از: بازنمايي در عكاسي، دلايل نگاه كردن به عكس هنري، و سبك شخصي هنرمند در هنر عكاسي.