تعزيه به نمايش‌نامه‌هاي مذهبي ايران گفته مي‌شود. تاريخ پيدايش آن دقيقا مشخص نيست، ولي در زمان ناصرالدين شاه قاجار براي ترويج تعزيه كوشش فراواني شد. در گذشته واقعه‌ي كربلا، با رعايت تسلسل وقايع و تشريفات مفصل و جلال و شكوه زياد، هر سال در دوماهه‌ي محرم و صفر اجرا مي‌گرديد و هنوز هم در شهرهاي كوچك و دهات اجرا مي‌شد. تعزيه، آينه‌دار بسياري از تحولات، و مرجعي ارزشمند در شناخت بخشي از فرهنگ و هنر ايران است. اين هنر در بخش نمايش، موسيقي، رنگ، فرم و.. قابل تحقيق و شناخت است. كتاب حاضر حاوي تصاويري از مراسم تعزيه و تعزيه‌خواني و تكيه‌هاي ايرانيان در دوره‌ي قاجار است. برخي از تكيه‌هاي مشهور در دوره‌ي قاجار عبارت‌اند از تكيه‌ي سلطنت‌آباد در شميران و تكيه‌ي دولت. اين مجموعه از آرشيو كاخ گلستان تهيه شده و بسياري از تصاوير براي نخستين‌بار به چاپ رسيده است.