مبحثي مختصر و اخلاقي است پيرامون توسعه رزق و روزي و نقش خداوند در گسترش رزق از ديدگاه قرآن كريم. نويسنده به صورت موضوعي به تدوين و تنظيم آيات مربوط به رزق و توضيح و تفسير آنها پرداخته است. در قرآن هر جا از رزق سخن رفته به منشأ و ايجادگر رزق يعني رازق حقيقي اشاره شده است. اين نكته ارتباط اخلاق، توحيد و زندگي عادي انسان را در نظر قرآن نشان مي‏دهد. كتاب سه فصل دارد با عناوين رزق و رازق، تقدير روزي و انسان و روزي. در بخش اول اوصاف رازق و آثار ايمان به رازقيت خدا در بخش دوم تنگي و توسعه معيشت و موجبات روزي و در بخش سوم مسئوليت انسان در كسب روزي مورد بحث قرار گرفته است.