"عبدالله مستوفي" در سال 1255 ش متولد شد و در روز جمعه 24 آذرماه 1329 ش در هفتاد و چهارسالگي بر اثر سكته‌ي قلبي درگذشت و در آرامگاه خانوادگي در صحن حضرت عبدالعظيم به خاك سپرده شد. " شرح زندگاني من" زندگي‌نامه‌ي عبدالله مستوفي است كه تاريخ اجتماعي و اداري دوره‌ي قاجاريه را دربرمي‌گيرد. هر زندگي‌نامه يا خود ـ زندگي‌نامه‌اي، از يك سو به تناسب ميزان آگاهي‌هاي مربوط به عصر و زمانه‌اي كه در آن نهفته، هم‌مرز تاريخ است، و از سوي ديگر به اعتبار ارزش كلامي به كار رفته در آن هم‌مرز ادبيات ـ به ويژه رمان مي‌باشد. كتاب حاضر از هر دو جنبه، داراي ارزش و اعتبار فراوان است. اين كتاب به دلايلي بر ديگر آثار مشابه خود برتري دارد، از جمله اين كه نويسنده‌ي آن و دو نسل پيش از او ـ كه گزارشي از آنان در اين كتاب آمده ـ از آغاز تا پايان سلطنت قاجار در عرصه‌ي اداري و اجتماعي ايران و سير تطور و تحول جامعه حضور و نقشي ملموس و فعال داشته‌اند چنان كه به گفته‌ي مستوفي، قلم خانواده‌ي وي با شمشير قاجاريه پيوسته بوده است و چرخه‌ي كاملي از يك عصر تاريخي جامعه را تجربه كرده‌اند. از اين ديدگاه، مي‌توان گفت كه مستوفي و پدرانش از شرايطي استثنايي برخوردار بوده‌اند. "شرح زندگاني من" در دو جلد به چاپ رسيده است كه كتاب حاضر، جلد اول آن مي‌باشد و مطالبي را از دوره‌ي آقامحمدخان قاجار تا ناصرالدين شاه دربرگرفته است.‌