ژان پل سارتر در سال 1905 در پاريس متولد شد. خانواده‌ي وي جزء طبقه‌ي مرفهي بودند كه قدرت نظامي و سياسي كشور را به دست داشتند. او در دبيرستان لاروشل مشغول تحصيل شد و در سال 1929 با قبولي در امتحان دبيري به كار تدريس پرداخت؛ از سال 1931 تا 1933 در آن‌جا فلسفه تدريس مي‌كرد و در اواخر همان سال‌ها موفق شد تا در موسسه‌ي فرانسوي شهر برلين تحصيل كند. در اين زمان تحت راهنمايي ادموند هوسرل، موسس روش پديدارشناختي در فلسفه، كسب علم كرد و تحت تاثير عميق نظريه‌ي وي قرار گرفت. سارتر در سال 1932 به ارتش فرانسه خوانده شد و به گروه پزشكي ارتش پيوست و در سال 1940 به اسارت آلمان‌ها درآمد. او به دليل بيماري، پس از آزادي بار ديگر به تدريس مشغول شد. در اين زمان اسمش به عنوان نمايش‌نامه‌نويس، فيلسوف و رمان‌نويس به خوبي ثبت شده بود. او در اين هنگام با آلبركامو، كه يكي از دوستان قديمي‌اش بود، به مشاجرات علمي مي‌پرداخت. در كتاب حاضر به بررسي و نقد آثار و فلسفه‌ي ژان پل سارتر پرداخته شده است. برخي از آثار وي عبارت‌اند از: نمايش‌نامه‌ها شامل: در بسته، مگس‌ها، دست‌هاي آلوده؛ رمان‌ها شامل: تهوع، جاده‌هايي به سوي آزادي، عصر تعقل، خواب پريشان و آخرين شانس؛ داستان‌هاي كوتاه شامل: ديوار و كودكي يك رهبر.