برپايي نظام مشروطه در ايران نظارت حكومت خودكامه بر جامعه را سست كرد و رشته‌ آزادي‌هايي را براي ايرانيان فراهم آورد. روزنامه‌نگاري نيز از بند و بست‌هاي گذشته‌ رها شد و ايرانيان براي نخستين بار پديده‌‌ي "روزنامه‌ي آزاد" را تجربه كردند. در مدتي كم‌تر از دو سال بيش از صد روزنامه در سرتاسر كشور منتشر شدند و حوزه‌ي جديد مدني را به وجود آوردند. اما در ميان انبوه روزنامه‌ها، تنها تعدادي در روزگار خود به شهرت رسيدند و بر رويدادهاي جامعه تاثير نهادند. صور اسرافيل يكي از آن چند روزنامه بود. نويسندگان اين روزنامه به نقد گسترده‌ي پديده‌هاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي جامعه‌ي خويش پرداختند. هدف نقد آنان گذار از دايره‌ي عقب‌ماندگي و ساختن جامعه‌اي پيشرفته بر پايه‌ي عدالت اجتماعي بود. مقاله‌هاي اصلي صوراسرافيل زمينه‌ي فكري مشخصي داشتند و نويسندگان روزنامه‌ مي‌خواستند علاوه بر نشان دادن پيامدهاي عقب‌ماندگي، به ريشه‌هاي دشواري‌هاي اجتماعي پي ببرند. در كتاب حاضر چند سرمقاله و مقاله‌ي كليدي صور اسرافيل و ستون طنز "چرند و پرند" بررسي شده و نويسنده كوشيده است تا در اين راستا به چند پرسش پاسخ دهد: نويسندگان صوراسرافيل صحنه‌ي سياست كشور را چگونه مي‌ديدند؟ چه راه حلي براي مساله‌ي ارضي مطرح كردند؟ از مقوله‌هاي حساس سنت و تجدد چگونه سخن گفتند؟ وكدام مكتب‌هاي فكري و سياسي راهنماي آنان بود؟