بر همگوني‌هاي بي‌شمار ميان دوران رمانتيك و آوانگارد بارها تاكيد شده است. نيروي محرك اين دو جنبش جوانان بودند. هر دو جنبش عليه عقلانيت، ساختار و ارزش‌هاي آن شوريدند. جسم آدمي، جذبه‌ها، تصويرها، هيجان‌ها و نيازهاي آن مثل شهوت، كام‌جويي، رويا، و الهام، در اين دو جنبش جايگاه مركزي داشت. هر دو جنبش كوشيدند كه واقعيت‌هاي بيروني را ويران كنند تا به دريافت و ابداع واقعيتي ديگر برسند؛ واقعيتي كه سحرآميز، ماوراءالطبيعي و در فراسوي واقعيت باشد. رمانتيك و آوانگاريسم، هم خوداثباتي و هم خودانكاري مدرنيته است. اين خويشاوندي را نه تنها منتقدان آوانگارد بلكه خود هنرمندان نيز به رسميت شناختند. كتاب پيش رو دربردارنده‌ي نظريات اكتاويوپاز شاعر درباره‌ي آوانگارد است. علاوه بر اين چند نمونه شعرهاي وي در كتاب مطرح گرديده است. پاز در پيش‌گفتار "غروب آوانگارد" مي‌نويسد كه در "شعر مغرب‌زمين نزد عاميان جامعه و شعر از دوران رمانتيك تا امروز اغلب يك موضوع پنهان و اصلي بوده است". وي در كتاب سعي نموده از زاويه‌ي ديد يك شاعر اسپانيايي ـ آمريكايي جنبش شعر مدرن و رابطه‌ي پرتناقض آن را نسبت به آن‌چه كه مدرنيته مي‌نامند، شرح دهد.