يكي از سخت‌ترين جنبه‌هاي پاسخ به بلايا، ساماندهي اجساد كشته‌شدگان است، زيرا كه بلاياي طبيعي مي‌تواند باعث مرگ و مير وسيع شوند. بلاياي طبيعي معمولا ظرفيت سيستم‌هاي محلي مسئول امور فوت‌شدگان را اشباع مي‌كنند. به همين ترتيب مسئوليت پاسخ سريع، به سازمان‌هاي محلي و مردم منتقل مي‌شود. در اين هنگام عدم وجود توصيه‌هاي فني يا برنامه‌ريزي براي حجم زياد مرگ‌ومير، مشكلات بازماندگان را چندبرابر كرده و منجر به نارسايي در ساماندهي عواقب انساني حادثه مي‌شود. از اين رو سازمان‌هاي محلي و مردم نقش حياتي و تعيين‌كننده‌اي در ساماندهي وضعيت قربانيان و خانواده‌هاي آن‌ها برعهده دارند. به همين دليل نگارندگان كتاب حاضر با هدف بهبود ساماندهي و مديريت صحيح اجساد و به حداکثر رساندن تشخيص هويت آنان راه‌كارهايي در اين زمينه و مباحثي چون: هماهنگي، خطرات بيماري‌هاي عفوني، نگهداري اجساد قربانيان، مديريت اطلاعات، و حمايت از خانواده‌ها و بستگان را مطرح كرده‌اند.