درست است كه ايوب شخصيت شناخته‌شده‌اي درميان فارسي‌زبان‌هاست و كم‌تر كسي، حتي ميان آنان كه خواندن و نوشتن نمي‌دانند، مي‌توان يافت كه با نام و سرگذشت او آشنا نباشد يا دست كم مثل "صبر ايوب" به گوششان نخورده باشد؛ اما كتاب حاضر از اين شهرگي شخصيتش سود چنداني نمي‌برد. داستاني كه مولفان مسلمان از ماجراي دلخراش ايوب پرداخته‌اند و در تفسيرهاي قرآني منعكس است، با اصل كتاب ايوب كه در "عهد عتيق" آمده اختلاف‌هايي دارد. پيداست كه اين مولفان، در پاسخ به پرسش‌هايي كه ذهن مومنان قران‌خوان را به خود مشغول مي‌داشت، قصه‌ي ايوب را برساخته‌اند و زمينه‌ي كار اين مولفان آن‌چيزي است كه در قرآن كريم آمده است. اينان كه قصه‌پردازان باهنري نيز بوده‌اند، خط قوسي سرگذشت را گرفته‌اند و احتمالا داستاني را كه از عهد عتيق ديده يا شنيده بودند، به نحوي با معتقدات اسلامي سازگاري داده‌اند. به اين منظور ناگزير بوده‌اند كه تغييراتي را در متن اصلي پيش آورند؛ در جاهايي سكوت كنند و در جاهايي به ماجرا شاخ و برگ بدهند. كتاب حاضر از دو بخش "كتاب ايوب" منظومه‌ي آلام ايوب و محنت‌هاي او از عهد عتيق و "اصل متن قصه‌هاي قرآني" تشكيل شده است. نويسنده در كتاب كوشيده است تا انحراف‌هايي را كه از خط اصلي قصه شده و سازگاري‌هايي را كه مسلمانان صدر اسلام ناگزير بوده‌اند به داستان ايوب بدهند با بهره‌گيري از پنج تفسير سورآبادي، كمبريج، قصص انبياء، كشف الاسرار، و ابوالفتوح رازي شرح داده و شباهت سرنوشت ايوب با انسان معاصر را بررسي كند.