fiogf49gjkf0d
سرزمين واقع در ميانه‌ي رودهاي جيحون و سيحون و كناره‌هاي آن تا كوهپايه‌هاي هندوكش را آسياي مركزي مي‌نامند، كه امروزه بخش‌هايي از كشورهاي افعانستان، تاجيكستان، تركمنستان، ازبكستان و... را شامل مي‌شود. بسياري از محققان برآنند كه اين ناحيه خاستگاه آريايي‌هاي نخستين پيش از مهاجرت به درون فلات ايران بوده است. در اين كتاب سرگذشت اقوام ساكن در آسياي مركزي بررسي شده است كه داراي فرهنگ و هنر و سازمان‌هاي مدني و اجتماعي برجسته بوده‌اند. نويسنده كوشيده است تا نوشته‌هايش مبتني بر پژوهش‌هاي اصيل ولي بي‌تعقيد و تا حدود ممكن درخور سليقه‌هاي مختلف باشد. وي با درنظر گرفتن جنبه‌هاي پژوهشي مانند باستان‌شناسي، زبان‌شناسي، جامعه‌شناسي، سكه‌شناسي، دين‌شناسي قبايل قديمي، سرزمين‌هاي وسيع چين و سيبري، شبه قاره‌ي هند و ايران باستان تمامي منطقه‌ي عظيم آسياي مركزي را مورد مطالعه قرار داده است. نويسنده چگونگي بررسي گسترش فرهنگ باستاني ايران را با نگاه به سرزمين‌هاي بزرگ شبه قاره‌ي هند و چين، حضور و حدود تاثير فرهنگ و تمدن ايران باستان را در گستره‌ي آسياي مركزي بازگو مي‌كند. وي معتقد است در حال حاضر ملل آسياي مركزي، اعم از ايراني زبان و ترك زبان، داراي يك فرهنگ، يك دين و يك رشته ارزش‌هاي اجتماعي و سنت‌ها هستند و تنها زبان، عامل جداكننده‌ي آن‌ها از يك‌ديگر است. نويسنده در صدد است تا با بررسي گذشته به تشريح حال كمك كند. به همين دليل رخدادهاي تاريخي منطقه در دوره‌هاي مختلفي چون عصر پيش از تاريخ، هخامنشيان، عصر هلنيسم، دولت يوناني ـ باكتريايي، پارت‌ها، كوشانيان، سغديان، عصر خلفا و خاقان‌ها را بررسي كرده و به مسائل ديگر به خصوص مذاهب و آداب و رسوم نيز توجه دارد.