شهيد مطهري شيعيان را از برخي منابع و كتاب‌ها در زمينه‌ي رخدادهاي كربلا به شدت نهي مي‌كند؛ منابع نادرست مانند "روضه الشهداد" نوشته‌ي "ملاحسين كاشفي"، اسرار شهادته، و محرق القلوب و منابع درست مانند "لولو و مرجان" اثر "حاجي نوري" و اشعار اقبال لاهوري. شهيد مطهري سه نوع قاتل را براي امام حسين برمي‌شمارد: يكي قاتل جسم امام كه اين‌ها كساني چون شمر بودند؛ دوم قاتلان اسم امام كه آخرين آن‌ها متوكل عباسي است و گروه بعدي قاتلان هدف امام حسين (ع) كه همان اهل خبر هستند؛ آن‌هايي كه با در اختيار داشتن جلسات امام حسين (ع) و عرضه‌ي وقايع تحريف شده، خواسته‌ يا ناخواسته رسالت امام را به شكل نادرست به عامه‌ي مردم نشان مي‌دهند. مطهري اين قتل را از آن دو فجيع‌تر مي‌داند. براي نمونه پررنگ كردن مظلوميت امام حسين (ع) با تاكيد بر مطالبه‌ي آب به وسيله‌ي امام از دشمن به شدت مورد نكوهش شهيد مطهري است. در اين مجموعه سخناني از افراد صاحب‌نظر در خصوص تحريف‌هاي وارد شده بر وقايع كربلا به همراه مراثي فراخور مجالس سوگواري امام حسين (ع) درج گرديده و طي آن شش آموزه‌ي برجسته‌ي قيام اباعبدالله (ع) مطرح گرديده است. اين آموزه‌ها عبارت‌اند از: آگاهي‌بخشي، خداباوري، ستم‌ستيزي، وفاداري، دردشناسي، و سوگواري.