هنر كنترپوان، هنر تركيب خطوط ملودي است و غالب آثار موسيقي تا حدودي كنترپوانتيك هستند. كنترپوانتيك در اصل، ايده‌ي ناسازگاري است. تقابل ميان توافق و عدم توافق ميان عوامل مختلف بافت موسيقي، عناصر نخستين كنترپوانتيك را در موسيقي تشكيل مي‌دهند. آموزش كنترپوان مشتمل بر آموختن اين كيفيت‌هاي توافق و عدم توافق، و به ديگر سخن، وابستگي و عدم وابستگي است. از منظر تاريخي، سد اوج و قله در هنر كنترپوان به چشم مي‌خورد. نخستين قله، چندصدايي محض دوره‌ي گوتيك و كنترپوان استادانه و فاضلانه‌ي مدرسه‌ي فرانكو فليمش و پيروانش محسوب مي‌شود. دومين قله، موسيقي نيمه‌ي دوم قرن شانزدهم است به شكلي كه پاستونيا آن را تعريف كرد و سومين نقطه‌ي اوج را مي‌توان در دوره‌ي باروك به خصوص در آثار يوهان سباستين باخ مشاهده نمود، كه تاثير اين آثار تا به امروز نيز در تمام مكاتب موسيقي حتي در موسيقي مدرن ديده مي‌شود. در كتاب حاضر فن كنترپوان شرح و آموزش داده شده است. فن كنترپوان نه تنها در بسط و گسترش موسيقي غربي نقش مهمي دارد بلكه موسيقي شرقي گرايش بيش‌تري به استفاده از فن كنترپوان دارد تا فن هارموني، چرا كه در موسيقي مشرق زمين مي‌توان به راحتي ملودي‌هاي مختلفي را با يك‌ديگر تحت قواعد خاص تركيب كرد. برخي از فصول كتاب مشتمل است بر منحني ملودي، ريتم ملودي، اصول هارمونيك، كنترپوان دوبخشي، ساختمان موتيف، كنترپوان سه‌بخشي و... در بخش آغازين كتاب نيز شرح زندگي نويسنده به چاپ رسيده است.