ج. م. كوتزي برنده‌ي جايزه‌ي نوبل ادبيات سال 2003 در كيپ تاون آفريقاي جنوبي در 1940 متولد شد و در همين كشور و سپس در آمريكا تحصيل كرد. نخستين اثر داستاني او "سرزمين‌هاي شفق" (1974) بود و پس از آن "در قلب كشور" را نوشت كه نخستين جايزه‌ي ادبي آفريقاي جنوبي، جايزه‌ي CNA را از آن خود كرد. "در انتظار بربرها" (1980) جايزه‌ي ياد بود جفري فيبر، جايزه‌ي يادبود تيت بلك، و جايزه‌ي CNA را تصاحب كرد. هنگام اعطاي جايزه‌ي نوبل، او به دليل تواناييش در تصوير كردن درگيري‌ها و دغدغه‌هاي بيگانگان در نقاب‌هاي مختلف، خصلت اخلاقي آثارش، نثر استادانه، گفت‌وگوهاي جاندار و تحليل درخشانش، ستوده شد. كوتزي اكنون شهروند استرالياست. كوتزي در اين كتاب پنجره‌اي ديگر به روان انساني مي‌گشايد و به گونه‌اي يادآور جرج اورول، عوالم روحي يك مقام رسمي را توصيف مي‌كند، كه در يك امپراتوري خيالي مواجه با انجام وظايفي بي‌رحمانه است. داستان او توصيف سرشت فريبكارانه و طمع‌كارانه‌ي جنگي است كه عليه "بربرها" كه در واقع كسي جز بوميان ساكن اطراف نيستند، جريان دارد و نشان مي‌دهد آدميان، آن‌گاه كه قدرتش را داشته باشند، در رسيدن به آن‌چه خود برحق و درست مي‌دانند تا چه اندازه آماده‌ي ستم بر ديگر انسان‌ها هستند. توانايي كوتزي در وصف ژرف‌نگرانه‌ي نوميدي و درماندگي قهرمان داستان در مواجهه با شرايطي است كه توان تغيير يا تعديل آن را در خويش نمي‌يابد.