fiogf49gjkf0d
در نمايش "بانوي سياه غزل‌ها"، "شكسپير" شبي با ورود به دربار در گفت و گو با "اليزابت"، او را الهام‌بخش نمايش‌هايش خوانده و اين امر را توفيقي مي‌داند كه در ميان همه‌ي انسان‌ها تنها به اليزابت، عطا شده است. او در ادامه از نگارش دو نمايش‌نامه‌ي ممتاز درباره‌ي احوال زنان بلند‌مرتبه سخن مي‌گويد، كه يكي از آن‌ها پزشكي ماهر و ديگري دختري خيرخواه و نيكوكار است. هم‌چنين از اقتباس چد افسانه‌ي عاشقانه سخن مي‌گويد شكسپير پس از اين مقدمه چيني‌ها از اليزابت مي‌خواهد كه دستور دهد تا از محل درآمدهاي عمومي، تماشاخانه‌اي براي اجراي اين نمايش‌نامه‌ها اختصاص يابد، اما اليزابت در جواب مي‌گويد تا هنگامي كه تمامي كشورهاي جهان مسيحيت، حتي بربرهاي مسكو و دهكده‌هاي ژرمن، براي عامه‌ي مردم، تماشاخانه راه نيندازند، انگلستان وارد اين‌گونه بازي‌ها نخواهد شد. اين مجموعه حاوي هفت‌نمايش‌نامه‌ي تك‌پرده‌اي از "جورج برنارد شاو" با اين عناوين است: دروغ‌هاي هنري عاشق؛ خدمات شايان لرد آگوستوس؛ بارقه‌ي واقعيت؛ اشتياق، گزش و تحجر يا گاز و ژن مهلك؛ بانوي سياه غزل‌ها؛ آنا جانسكا، شهبانوي بلشويك؛ و مراسم تطهير بلانكو پوزنت.