"جهانگيرخان"، فرزند مرحوم محمدخان قشقايي دره شهري و از دانشمندان اصفهان، در سال 1243 قمري متولد شد. در آغاز عمر، اندك تحصيلي نمود ولي در چهل‌سالگي ناگهان شوق تحصيل علم و دانش در وجودش پيدا شده و بقيه‌ي عمر در اصفهان ماند و به تحصيل ادامه داد. او در حكمت، عرفان، فقه، اصول، رياضي، هيات و طب استاد بزرگي شد و شاگردان بسياري تربيت كرد. او حدود هشتاد سال عمر كرد و عاقبت در شب يكشنبه 13 رمضان سال 1328 قمري در اصفهان بدرود حيات گفت و در تكيه‌ي سيد محمد ترك در تخت فولاد مدفون گرديد. جلال الدين همايي متخلص به "سنا"، اديب نامدار و دانشمند اسلامي نيز در سحرگاه سيزده دي ماه سال 1278 در شهر اصفهان و خانواده‌اي اهل علم و ادب ديده به جهان گشود. او مقدمات علوم را نزد پدر و عمويش فرا گرفت و پس از آن مدت بيست سال در محضر استادان بزرگ اصفهان به كسب علم مشغول شد. سپس به تهران رفت و علاوه بر تدريس به تحقيق و تصحيح كتاب‌هاي گذشتگان پرداخت. او آثار فراواني در زمينه‌ي فرهنگ و ادب و اسلام به يادگار گذاشت. تا اين كه در تيرماه سال 1359 مطابق با رمضان 1400 قمري بدرود حيات گفت و در تخت فولاد اصفهان به خاك سپرده شد. اين كتاب به معرفي دو تن از مشاهير اصفهان ـ جهانگيرخان قشقايي و جلال الدين همايي ـ در قالب داستان اختصاص يافته است.