در كتاب حاضر، جنبه‌هاي مختلف تاريخ و تمدن پارتيان (اشكانيان) به تصوير كشيده مي‌شود. چارچوب پژوهش از نظر زماني آن‌قدر گسترده است كه نخستين حضور پارت‌ها در تاريخ در اواسط سده‌ي سوم پيش از ميلاد را دربرمي‌گيرد. در كتاب نشان داده مي‌شود پارت‌ها را كه بعد از يوناني‌ها و اسكندر مقدوني بر ايران حكومت كردند، نمي‌توان ديگر بربرهاي يونان‌دوست شمرد بلكه بايد آن‌ها را هم‌چون پيشينيانشان كه هخامنشيان بودند و چون ساسانيان كه جانشين آن‌ها بودند، ايراني بدانيم. افزون بر تاريخ سياسي و ساختار شاهنشاهي پارتيان، جنبه‌هاي مختلف تمدني اين سلسله چون اقتصاد، سپاه، دين، هنر و... نيز در كتاب بررسي شده است. بخش آغازين به معرفي و تحليل منابع موجود اختصاص دارد. به باور نويسنده، از آن‌جا كه شواهد باستان‌شناختي آن روزگار براي عرضه‌ي تصوير جامعي از قوم پارت، چندان كافي نيستند و هم‌چنين بخش بزرگي از كاوش‌هاي مربوط به اين سلسله در تركمنستان صورت گرفته، نتايج حفاري‌هاي خارج از محدوده‌ي تخصصي زبان روسي، به ويژه در غرب اروپا و آمريكا به مقدار ناچيزي انتشار يافته است. نويسنده منابع مربوط به عصر پارتيان را نه تنها ناكافي بلكه متنوع و متفاوت مي‌داند. يكي از پرسش‌هايي كه نويسنده در پي پاسخ‌ دادن به آن است علل تداوم حكومت پارتيان براي حدود پنج سده است. با توجه به شرايط دنياي آن روز و حملات مداوم رومي‌ها و سلوكي‌ها از غرب و سكاها و كوشان‌ها و... از شرق اين حضور طولاني‌مدت سوال‌برانگيز است. نويسنده در بخش مربوط به اقتصاد، بيش‌ترين توجه را به داد و ستد و بازرگاني داخلي و خارجي پارتيان دارد تا به جنبه‌هاي ديگري چون كشاورزي و پيشه‌وري. نويسنده كه خود باستان‌شناس است در بيان مطالب كتاب از داده‌هاي باستان‌شناختي سود بيش‌تري برده است.