ذن بوديزم، طريقت و نظرگاهي است از زندگي، كه به هيچ‌يك از گروه‌هاي رسمي و صوري انديشه‌ي مدرن غربي تعلق ندارد. اين مكتب، فلسفه، مذهب يا روان‌شناسي نيست بلكه نمونه‌اي است كه در هند و چين به عنوان "طريق رهاسازي" شناخته شده است و از اين لحاظ شبيه تائوئيسم، ودانتا و يوگا است. ذن، از لحاظ تاريخي به منزله‌ي سرانجام و نقطه‌ي كمال سنت‌هاي دور و دراز فرهنگ هندي و چيني شناخته شده و در طول دوازده قرن ريشه‌ي عميقي در فرهنگ‌ها پيدا كرده است. مزيت ذن در متوجه بودن آن در راستاي معين است ،به طور مثال، در ساير مكاتب بودائي، بيداري يا "بادهي" به نظر، فوق بشري مي‌آيد و فقط پس از گذراندن زندگي‌اي بردبارانه و پركوشش به دست مي‌آيد ولي در ذن، هميشه اين احساس وجود دارد كه بيداري چيزي كاملا طبيعي است و ممكن است در هر لحظه اتفاق بیافتد. بالاترين راهي كه ذن در اختيار انسان قرار مي‌دهد اين است كه ذهن انسان را وارونه كند و آن‌چه كه به نظر دشوارترين مشكلات بشري مي‌آيد، حل كند، به طوري كه آن مشكل به صورت پرسشي پوچ و بي‌معني درآيد. در طول بيست سال گذشته ميزان دلبستگي به ذن بوديسم به نحو فوق‌العاده‌اي افزايش يافته به طوري كه به نظر مي‌رسد ذن، در دنياي معنوي غرب نيروي قابل ملاحظه‌اي شده باشد به همين خاطر نگارنده موضوع كتاب را به "ذن" اختصاص داده است. كتاب حاضر به دو بخش تقسيم شده است. بخش اول مشتمل بر دورنما و تاريخچه و يا سوابق ذن است و بخش دوم مربوط به اصول و رويه‌ي ذن كه در آن‌ها موضوعاتي چون: فلسفه‌ي تائو، سرچشمه‌هاي بوديسم، پيدايش و تكامل ذهن، و ذن در هنر بررسي شده است.