اين كتاب، خاطرات يكي از آزادگان درباره دوران اسارت در عراق است. راوي كه به هنگام شروع جنگ تحميلي، همراه خانواده‌اش در آبادان زندگي مي‌كرده و آن زمان نوجواني يازده ساله بوده، همراه با پدرش به اسارت نيروهاي عراقي درمي‌آيد. پس از مدتي، برادر بزرگش نيز به آن‌ها مي‌پيوندد. راوي و پدرش در سال 1362 از اسارت رهايي يافتند؛ در حالي كه دو برادر ديگرش هم به شهادت رسيده بودند. كتاب با عكس‌هايي از نگارنده به پايان مي‌رسد.