نوشتار حاضر، يك تحليل فضايي براي استدلال فرايندهاي ژئوفولوژيك در منطقه‌ي جلگه ساحلي مشرق تنگه‌ي هرمز و بر پايه‌ي بينشي استوار است كه شناخت كلي را نسبت به سيستم و طبيعت چشم‌اندازهاي متاثر از عوامل فرسايش در اين محدوده فراهم مي‌كند. اقليم نامساعد، آب و خاك شور، بعد مسافت و فقر و محروميت، از ويژگي‌هاي خاص محيطي اين منطقه است. بر اين اساس كتاب حاضر در چهار فصل به بررسي ژئومورفولوژي شرق تنگه‌ي هرمز اختصاص دارد. در فصل نخست به موقعيت منطقه‌ي ساحلي و تاريخچه‌ي تحقيقات انجام گرفته اشاره و در فصل دوم ژئومرفولوژي ساحلي، عوامل محيط طبيعي منطقه‌ي ساحلي، زمين‌شناسي منطقه، اقليم‌شناسي، هيدرولوژي آب‌هاي سطحي و.. بررسي مي‌شود. در فصل سوم تالاب‌هاي جزر‌ و مدي، كانال‌هاي جزر و مدي، سواحل ماسه‌اي، سواحل توسعه‌يافته، امواج، فرسايش در محيط‌هاي دامنه‌اي و... تشريح مي‌گردد. و در فصل پاياني به فرايند فرسايش بادي، بافت ماسه‌هاي بادي، انواع تپه‌هاي ماسه‌اي منطقه، پهنه‌بندي اشكال ماسه‌اي منطقه، كنترل و تثبيت ماسه‌هاي بادي و... اشاره مي‌شود.