سرمه همان سولفور آنتيمدان و يا سولفور سرب است كه براي آرايش چشم و سياه كردن مژگان و پلك‌ها به كار مي‌رود. به سرمه، "كحل" نيز مي‌گويند. علاوه بر سرمه‌ي سنگ، سرمه را از مواد ديگر نيز مي‌ساختند.يكي از اين سرمه‌ها، سرمه‌ي ترمه نام داشت. اما گران‌ترين و پرخاصيت‌ترين سرمه، سرمه‌ي هفت‌جواهر بوده كه سوده‌ي طلا و نقره، الماس، ياقوت، زبرجد، لعل و در را با يك‌ديگر مي‌آميختند و از آن به عنوان سرمه استفاده مي‌كردند. سرمه‌دان‌ها نيز شكل حيوان يا انسان دارند. اين سرمه‌دان‌ها اغلب پيش از اسلام ساخته شده و قديمي‌ترين و كهن‌ترين سرمه‌دان‌ها نيز از اين دسته‌اند. برخي ديگر از سرمه‌دان‌ها به صورت اشكال هندسي مانند استوانه، مكعب، مخروط و ديگر تركيبات هندسي ساخته شده‌اند. هر سرمهدان داراي يك ميل است كه بيش‌تر از جنس فلز هستند اما گاهي هم ميل‌هايي از جنس استخوان و عاج ديده مي‌شود. كتاب حاضر به همراه تصاويري رنگي و به دو زبان فارسي و انگليسي به معرفي سرمه، آداب و انواع آن اختصاص دارد.