"شرفنامه‌ي اسكندري" افسانه‌اي تاريخي است كه نظامي گنجوي آن را در سده‌ي ششم هجري به نظم درآورده است. اين افسانه بر اساس حمله‌ي اسكندر مقدوني و نبرد او با داريوش سوم هخامنشي، آخرين پادشاه اين سلسله، و پايان يافتن عمر حكومت هخامنشيان شكل گرفته است. (331 ق.م) حمله‌ي اسكندر مقدوني به ايران چنان براي ايرانيان اهميت داشت كه اثر آن در متون ادبي و مذهبي دوره‌هاي بعد قابل لمس است و امروزه اسكندرنامه‌هاي زيادي برجاي مانده است. مصحح كتاب در آغاز، نگاه خاص نظامي به شاهنامه‌ي فردوسي را به اختصار بيان كرده است، و پس از متن اصلي، يعني ابيات كتاب، توضيحات بند به بند متن (62-1 بند) را آورده است. متن تصحيح شده‌ي حاضر به ادعاي مصحح با بررسي و مقابله‌ي چهار نسخه‌ي خطي و چاپي تهيه شده است كه مصحح مشخصات آن‌ها را ذكر مي‌كند. برخي از اين نسخه‌ها عبارت‌اند از: نسخه‌ي خطي مرحوم حاج حسين نخجواني (در كتابخانه‌ي ملي تبريز)، نسخه‌ي چاپ باكو، نسخه‌ي خطي كتابخانه‌ي ملي پاريس، نسخه‌ي متعلق به كتابخانه‌ي بودليان در آكسفورد، نسخه‌ي متعلق به كتابخانه‌ي عمومي لينگراد و...