اين كتاب سرگذشت حكومت مماليك در شمال افريقاست، در هنگام جنگهاي صليبي كه حكومت ايوبيان در مصر حكومت ميكرد، يكي از حكام آنها به نام ملك صالح ايوب براي تقويت سپاهيانش غلامان جواني را از استپنشينهاي آسياي مركزي خريداري كرد. اين غلامان پس از تعاليم نظامي به جنگجوياني زبده تبديل شدند. به تدريج و پس از مرگ ايوب اين سپاهيان كه به مماليك يا مملوكان معروف بودند و در واقع سربازاني مزدور محسوب ميشدند توانستند قدرت را در مصر به دست گيرند. آغاز حكومت مملوكان در مصر كه بعدها حكومتشان به يك امپراتوري تبديل شد از اينجا آغاز شد. نويسنده در كتاب حاضر در فصول بيست و يكگانه، داستان قدرتگيري مماليك، رخدادهاي عصر هريك از سلاطين مملوك و فراز و فرود اين سلسله را بررسي ميكند. مطالب كتاب بر اساس حكومت هريك از سلاطين مملوك تقسيمبندي شده و در هر فصل به شخصيتها و تاريخهاي مهم آن عصر نيز اشاره ميشود. جنگهاي صليبيون و ايوبيان، مرگ خليفه، ثروت و قدرت مماليك، سربازان سهيمهاي ولايات، شهرهاي مرتبط با مماليك، سرزمينهاي الحاقي، خان اردوي رزين، اقوام فرانك و نوبيايي، مسالهي جانشيني و... از ديگر مسائلي هستند كه نويسنده به آنها ميپردازد. در طول 91 سال نخست حكومت مماليك، پانزده سلطان به قدرت رسيدند، از سال 1341 ميلادي سلسلهاي از سلاطين مملوكي بر سر كار آمدند كه فصل دوازدهم كتاب به آنها اختصاص دارد. فهرستي از امراي نظامي مملوكي، سلاطين مملوكي، فرمانروايان خارجي، سلاطين عثماني و مدعيان تاج و تخت را در كتاب ميتوان يافت. تصرف مصر به دست عثمانيها و بعدها به دست فرانسويها در زمان ناپلئون بناپارت آخرين مباحث كتاب را تشكيل ميدهند.