فراماسونري جنبشي سري بود كه در سده‌ي هجدهم (سده‌ي روشنگري) نخست به وسيله‌ي كشيشان و در كشورهاي انگليسي زبان شكل گرفت. اين جنبش در ابتدا يكي از پايانه‌هاي نهضت اصلاح ديني بود. چون از گروه‌هاي معترض به كليسا در قرون وسطي تولد يافته بود، بخشي از مسيحيت را ناگزير كرد كه از كليساي كاتوليك روي برگردانند. اين كتاب، پژوهشي است در خصوص تاريخ پيدايش و شكل‌گيري فراماسونري در جهان. مطالب كتاب در چهار فصل تنظیم و تدوین شده است. پس از ذكر ماهيت فراماسونري و تولد آن و هم‌چنين اشاره به پيشتازان اين فرقه همانند بنايان و ياران، رشد و پيش‌رفت فراماسونري در فرانسه، پراكندگي و تكثير آن و سازمان‌هاي نمونه چون مرواريد بزرگ فرانسه يا لژ فرانسه، اثر بزرگ زنان فرانسه و... تشريح مي‌شود. چارچوب زندگي ماسوني، بازديدكنندگان اعضا، برادران لژ، مدال‌ها و نشان‌هاي فردي و ابزار از ديگر مواردي است كه در فصل سوم به آن‌ها اشاره مي‌شود. فصل پاياني نيز به موضوعاتي چون ماسوني، عضوگيري و مراحل مختلف آن، راه آموزش نمادين، جمال‌پرستي و وضعيت فراماسونري در سده‌ي بيست و يكم اختصاص دارد. فهرستي از مركزيت‌هاي عمده‌ي فرانسه، فراماسون‌هاي معروف، لژ 9 خواهران و برادران سرشناس از ضمائم كتاب به شمار مي‌روند.