كتاب حاضر گزيدهاي است از شعرهاي دو دههي اخير "محمود درويش" ـ از شعراي معاصر عرب ـ كه در دو بخش تنظيم شده است. بخش نخست منتخبي است از چهار مجموعهي شعر او كه اغلب شعرهاي كوتاه هستند. بخش دوم كتاب، وضعيت محاصره (2002) است كه ساختي منظومهوار دارد. فرم حاكم بر اين منظومه، برخاسته از تشويش طبيعي زندگي در محاصره است. از اشعار كتاب ميتوان به "من از اين سرزمينم"، "دزدان گورستان"، "حقيقت دو چهره دارد"، "باختيم و عشق سودي نبرد"، "آخرين قطار ايستاد" و.. اشاره كرد براي نمونه: خواهم نوشت/ بدون قافيه، بدون وطن/ زيرا نوشتن اثبات ميكند/ كه تو را دوست دارم/ كه مادرم را بر قلب تو حقيست/ كه دست من دست توست/ و قلب تو قلب من است.