"سبك ويكتوريايي" عبارتي است كه براي توصيف آثار هنري، تزئيني و معماري در دوره‌ي سلطنت ملكه‌ي ويكتوريا (1837-1901 م) در بريتانيا به كار مي‌رود. اين دوره‌ي 64 ساله را به سه بخش تقسيم كرده‌اند: 1- ويكتوريايي آغازين (از سال 1837 تا 1850 ميلادي) 2- ويكتوريايي متعالي (از سال 1850 تا 1870 م) 3- ويكتوريايي پاياني (از سال 1870 تا 1901 م) در دوره‌ي اول عشق به فرهنگ و هنر قرون وسطي و گوتيك در تمام جنبه‌هاي معماري و طراحي ديده مي‌شود. حتي وسايل روزمره‌اي كه در خانه‌هاي ويكتوريايي يافت مي‌شوند بازتابي از ارزش‌هاي جامعه بودند. در طول دوره‌ي مياني به خاطر تغييرات سريع سياسي و عدم قطعيت زيبايي‌شناختي مشخص هنوز هيچ‌ سبك خاصي از نظر همگان پذيرفته نشده بود. در طي همين دوره‌ي زماني، آثار هنري گوناگون و گاه متضاد در كميتي بي‌سابقه خلق، بازتوليد و نقد مي‌شدند و آن‌گاه از ميدان خارج مي‌شدند. در خصوص دوره‌ي پاياني نيز خاطرنشان مي‌گردد در نيمه‌ي قرن نوزدهم، بريتانياي ويكتوريايي مقام خود را به عنوان موفق‌ترين ملت صنعتي دنيا تثبيت كرد. علم در حال تعريف مجدد دنيا بود. سفر با قطار عادي شده بود. روزنامه‌هاي بسيار در نسخه‌هاي زياد و با قيمت ناچيز هر روز به چاپ مي‌رسيدند و خانه‌هاي طبقه‌ي متوسط پر از كالاهايي بود كه صنايع توليدي برايشان به ارمغان آورده بود. كالاهاي توليدي بريتانيا ارزان بود و تقريبا تمام بازارهاي جهان را تصرف كرده بود. در اين كتاب متناسب با موضوع، تصاويري در ارتباط با معماري، تزئينات، مبلمان، دكوراسيون و... از سبك ويكتوريايي ارائه شده است.