ترجمهي حاضر، دومين كتاب مهم در خصوص مكاتب فلسفي دائوئيسم ـ از فلسفهي چين ـ است كه در آن "ليدزو"، آموزههاي استادان خود يعني "هودزو" و "پوهان" را به شاگردانش تعليم ميدهد. برخي از مهمترين اين آموزهها عبارت است از: 1- آشتي با مرگ يا درك مرگ همچون همزاد زندگي، 2- توجه به شگفتيهاي طبيعت و قدرت تخيل آدمي و 3- تقابل رويا و واقعيت و جابجايي آسان آندو. گفتني است در كتاب از مثالها و داستانهاي متعدد استفاده شده تا مويد تفكر نويسنده باشد. همچنين برخورد با شخصيتها افسانهاي، استادان پرنده و جاودانان، نيز تشابه فلسفهي دائوئيسم و فلسفهي كنفوسيوس از ديگر ويژگيهاي كتاب به شمار ميآيد.