كتاب حاضر، به فمينيسيم و بحث‌هاي جنبي آن اختصاص دارد كه در شش بخش تدوين گرديده است. در بخش اول كه شامل مقدمه است، نويسنده به اين مطلب اشاره مي‌كند كه در پي‌تجديد نظري خلاق و پايدار در روش‌هايي كه اين امكان را به پژوهشگران مي‌دهد تا به روايت ستمگرانه و تحميلي از حقيقت علمي صحه نگذارند و آن را نقد كنند كه اين البته برخاسته از ديدگاهي فمينيستي است. در بخش دوم، از روش‌شناسي فمينيستي سخن مي‌رود و نويسنده سعي در بيان اين مطلب دارد كه روش فمينيستي واحدي وجود ندارد. در بخش سوم به گفت و شنود از ديد زنان و نيز بحث قوميَت و تخصَص در پژوهش جامعه‌شناسي پرداخته مي‌شود. نويسنده در بخش چهارم به مباحثي چون قرائت رمان و چگونگي تفسير آن اشاره دارد و سعي دارد پديده‌ي «قرائت در مقام زن» و تأثير آن برارزيابي آثار فرهنگي را نشان دهد. وي در بخش پنجم به بحث استراتژي نوشتار و سخنوري و چگونگي جامعه‌شناسي نوشتن زنان مي‌پردازد. در بخش ششم نيز سعي در تبيين دانش فني پژوهش فمنيسيت و عرضه‌ي رهنمودهايي عملي براي پژوهشگران دارد.