اسماعيل اديب خوانساري در سال 1320 هجري قمري در خانواده‌اي اهل علم در خوانسار به دنيا آمد. كودكي و نوجواني‌اش را در همين ديار گذرانيد. پدرش محمد بن ابي‌ القاسم الخوانساري از روحانيون خوانسار و نيز از خوشنويسان برجسته و بنام زمان خود و مادرش سيده فاطمه بانويي متدين بود. مرحوم ميرزامحمود خوانسار، مايل بود فرزند خود، محمد اسماعيل، را از نظر مقدمات زبان عربي و فارسي و مباني فقه و اصول ديني تعليم داده سپس او را به نجف اشرف بفرستد و در كسوت عالمان دين و روحانيون درآورد. اسماعيل نوجوان تا چهارده‌سالگي كليه‌ي دروس ذكر شده را خواند، لباس طلبگي پوشيد، عمامه بر سر نهاد و چون صداي خوشي داشت موذني مسجد پدرش را برعهده گرفت. اديب نوجوان با مطالعه‌ي آثار شعراي بزرگ فارسي‌زبان چون حافظ و سعدي و مولانا عشق به شعر و موسيقي در وجودش رخنه كرده و اشعار شعرا را مخفيانه با آواز خوشش مي‌خواند. در آن زمان موسيقي، گناه و حرام شمرده مي‌شد، به خصوص از فرزند مرد روحاني توقع نمي‌رفت كه آواز بخواند. اديب در سن 18 سالگي برخلاف ميل پدر، به تنهايي با هزاران اميد و انديشه خوانسار را ترك گفت و به سوي اصفهان رفت و.. در اين كتاب، واقعيات و جزئيات 80 سال زندگي هنري و شخصي روان‌شاد استاد اديب خوانسار، از بدو تولد تاوفات، همراه با اسناد، آثار و تصاوير موجود به چاپ رسيده است.