اين كتابچه حاوي مطالبي است در خصوص بافت و روند و ساختار تئاتر، برنامه‌سازي تئاتر، آماده‌سازي تئاتر، تشابه و تفاوت جامعه و تئاتر، شاخه‌هاي جامعه‌شناسي تئاتر، تئاتر و آزمايش جامعه‌شناسي، آموزش و كارآموزي، روابط بازيگران تئاتر با يك‌ديگر، جلوه‌هاي صوتي و موسيقي در نمايش، از نمايش‌نامه تا نمايش، و نقش كارگردان. در بخشي از كتاب در خصوص رابطه‌ي تئاتر و جامعه تصريح گرديده است: "بديهي است كه تئاتر نشان‌گر يك موقعيت اجتماعي و يك گردهمايي اجتماعي است؛ تئاتر به نويه‌ي خود يك چارچوب اجتماعي مشخص را شكل مي‌دهد كه بازيگران، بخش‌هاي مكمل آن هستند. ما به تئاتري مي‌رويم تا موقعيت‌هاي اجتماعي خاصي را كه سركوب شده‌اند از نو تجربه كرده خود را از اين سركوبي رها سازيم. يا شايد به تئاتر مي‌رويم چون احساسات شديدي كه سابقا راهبر ما بوده‌اند دارند محو مي‌شوند و ضروري است با ديدن مناظري كه آن‌ها را برمي‌انگيزاند احيا شود. آن‌چه در تئاتر پيدا مي‌كنيم ـ وقتي از مسائل اجتماعي مايه گرفته باشد ـ چشم‌اندازهاي بديع است".