در كتاب به موضوعات جديد و در علم روابط بين المللي توجه گرديده است. بدين سان، حقوق بشر، محيط زيست و سلاحهاي هستهاي از جمله بحثهاي عمدهاي هستند كه در كنار مباحث نظري جديد روابط بين الملل بحث و بررسي شدهاند. آغاز كتاب، شامل معرفي بنيادهاي تاريخي و اجتماعي علم روابط بين الملل است. نويسنده در اين بحث، تاكيد ميكند كه نظام روابط بين الملل بر اين پايه قرار دارد كه حاكميت دولتها و گسترششان براي فهم چگونگي برآورده سازي ارزشهاي اساسي مردم در سرتاسر دنيا قرار دارد. در ادامه، سنت واقعگرايي در روابط بينالملل، همچنين تضاد انديشه واقعگرايي بين رهيافتهاي كلاسيك ومعاصر واقعگرايي بررسي و تجزيه و تحليل ميشود. واقعگرايي در روابط بينالملل موضوع بعدي كتاب است كه پس از آن رويه ليبراليسم در روابط بين الملل بررسي شده است. بحث در باب جامعه بين الملل، اقتصاد سياسي بين الملل، مناظرههاي روش شناختي، و موضوعات جديد در روابط بين الملل از ديگر مباحث اين كتاب به شمار ميآيند.