كتاب حاضر، حاوي بخش‌هايي از خاطرات "ويرجينيا وولف" است. او تا اندازه‌اي در اين دفترها به طور طبيعي آن چه انجام مي‌داد يا درباره‌ي آدم‌ها، زندگي و جهان مي‌انديشيد، نقل مي‌كرد. اما به شكلي كاملا فردي نيز به عنوان نويسنده و هنرمند از آن بهره مي‌جست. در آن جا با خود خلوت مي‌كرد و درباره‌ي كتاب‌هايي كه مي‌نوشت يا آن چه خيال داشت بنويسد، به بحث مي‌پرداخت. "ويرجينيا در دفتر خاطراتش مشكلات روزمره‌ي پيرنگ يا فرم، شخصيت‌پردازي يا توصيف را كه در هر يك از كتاب‌هايش، حين انديشيدن، نوشتن يا بازنويسي با آن رو به رو مي‌شود، شرح مي‌دهد". "ويرجينيا وولف يكي از زنان برجسته‌ي ادبيات در قرن گذشته است. او در سال 1882 در لندن به دنيا آمد، پدرش مردي اشراف‌زاده و با فرهنگ بود و ويرجينيا گرچه از آموزش رسمي بي‌بهره بود، ولي كتابخانه‌ي پدر را در اختيار داشت. او از كودكي مي‌خواست نويسنده شود و شب‌ها "در حالي كه بزرگ‌ترها مشغول صرف شام بودند، روي كاناپه‌ي سبز رنگ مي‌نشست و مي‌نوشت". ويرجينيا خواننده‌اي سيري ناپذير بود. بعدها چند واقعه، از جمله از دست دادن مادر در سيزده سالگي و مرگ خواهرش كه دو سال بعد روي داد، او را از پاي درآورد.... ويرجينيا پس از مرگ مادر به شدت افسرده شد و در بيست و دو سالگي بار ديگر چنان به افسردگي دچار شد كه اقدام به خودكشي كرد. او در سي سالگي با لئوناردو وولف ازدواج كرد و سال بعد بار ديگر دست به خودكشي زد. از آن پس نيز بارها به بستر بيماري افتاد يا روانه‌ي بيمارستان شد. تلاش‌هايش براي خودكشي سرانجام در بهار 1941، در حالي كه 59 سال داشت و در اوج شهرت بود به نتيجه رسيد. ويرجينيا وولف با جيب‌هاي پر از سنگ به رودخانه‌ي اوز رفت و خود را در آن غرق كرد".