اين اثر، دربردارنده‌ي طرح‌ها و كلام "ادواردو گالئالو" و داراي مضامين گوناگون و تركيبي از واقعيات و خاطرات اوست. در قطعه‌ي "تجليل از صداي انساني" مي‌خوانيم: "سرخ‌پوستان سوآر، ملقب به جنگلي، سر مغلوب را مي‌برند. آن را مي‌برند و آن قدر كوچك مي‌كند تا در مشت جا بگيرد، براي آن كه مغلوب دوباره زنده نشود. اما تا وقتي دهان مغلوب را نبندند كامل مغلوب نيست. براي همين لبانش را با اليافي مي‌دوزند كه هرگز نپوسد".