اين كتاب دربرگيرنده‌ي شرح زندگي، آثار و آراي ارسطو ـ فيلسوف قرن چهارم قبل از ميلاد ـ است كه در مقدمه‌ي آن تصريح گرديده است: "امتياز مهم كار ارسطو در تدوين مطالب مهم و بي‌شمار نيست، هم‌چنان كه براي اتخاذ روش‌هاي مدون در قبال پاره‌اي دانسته‌ها و ندانسته‌هاي بشري هم نيست، بلكه در اين است كه وي بزرگ‌ترين پرسشگر ـ از آن‌رو كه سوال‌هاي خوبي را طرح مي‌كرد ـ در تاريخ بشر است". نگارنده در ادامه ضمن پاسخ به اين سوال كه چه چيزي ارسطو را جاويدان ساخته است؟ مي‌افزايد: "اولين خصيصه‌ي ارسطو جامعيت ذهن اوست. دومين آن گفتار بر نهج عقل سليم است با مراجعه به عقل سليم است كه او به علم فيزيك يا فلسفه‌ي طبيعت شكل داده، طريقه‌ي طبقه‌بندي حيوانات را در زيست‌شناسي تدوين كرده و چنين استدلال تكامل دارويني ـ اسپنسري را طرح كرده و براي نجوم، چارچوبي عقلايي خلق نموده و آن را از خرافات پاك كرده است. سومين جنبه‌ي عظيم كار ارسطو توجه به زبان است. رهيافت او به زبان داراي منطق رياضي است و ضمن نگاه ويژه به زبان يوناني، او به اين افتخار بزرگ، نايل آمده كه منطق را نه تنها براي زباني خاص بلكه براي زبان‌هاي گوناگون، تدارك و طراحي مي‌كند. در هر حال ارسطو را ما به اين دو علت مي‌شناسيم كه اولا فيلسوف بزرگي بوده و دوم اين كه فلاسفه‌ي اسلامي، فرهنگ و واژگان فلسفي خود را از او وام گرفته‌اند. فلاسفه‌ي كلامي ما مثل فارابي او را نقد كرده‌اند و در مقابل مدينه‌ي فاضله‌ي افلاطون با استفاده از سياست ارسطو آرمان شهرهاي ديگري ساختند".