كتاب حاضر به بررسي نحوه‌ي عملكرد سياسي حزب "پان ايرانيست" و جايگاه آن در ميان احزاب سياسي بر اساس اسناد "مركز اسناد انقلاب اسلامي" اختصاص دارد. اين اسنادن كه گزارش‌هاي شهرباني است، از سال 1330 ش آغاز شده و تا پيروزي انقلاب اسلامي و حتي پس از پيروزي انقلاب اسلامي دربرمي‌گيرد. اين اسناد، اغلب، گزارش درگيري‌هاي متعدد طرفداران حزب پان‌ايرانيست با هواداران حزب توده در سال‌هاي آغازين است كه جمع‌آوري آن‌ها از سوي شهرباني انجام شده است. علاوه بر آن، در پرونده‌هاي مربوط به حزب، به مسائل عمده‌ي حزب، چون گروه‌ها، بيانيه‌ها، و اعلاميه‌ها پرداخته شده است. گفتني است: "حزب پان‌ايرانيست، از احزابي بود كه پس از تحولات شهريور 1320 تشكيل يافت، ولي آبشخور چنين انديشه‌اي به دوران ناسيوناليسم اقتدارگرا و نژادگراي دوران رضاشاه برمي‌گشت. اين حزب در دوران فعاليت خود همواره در راه تحكيم نظام شاهنشاهي كوشيد و به خصوص پس از قيام سي‌ تير و كودتاي 28 مرداد گرايش به حاكميت در ميان پان‌ايرانيست‌ها به طرز بارزي نمايان گشت. ائتلاف با احزاب ديگر و فعاليت براي ملي شدن نفت تا قيام 3 تير، مقابله با حزب توده و كوشش در قضاياي مربوط به جدايي بحرين از ايران از عمده‌ترين فعاليت‌هاي آن به شمار مي‌رود. حزب پان‌ايرانيست پس از تشكيل حزب "رستاخيز ملت ايران" انحلال خود را اعلام كرد و بدان ملحق شد".