كتاب تاريخ خاورميانه، در واقع تاريخ ديپلماسي كشورهاي اروپايي غربي، به ويژه بريتانياي كبير در اين منطقه از جهان است. نويسنده در كتاب روندي را كه به وابستگي خاورميانه‌ي مسلمان به غرب مسيحي منجر گرديد تشريح مي‌كند؛ يعني جرياني كه امپراتوري عثماني در دو قرن اخير از حيات خود، نماينده‌ي قدرتمند آن است. بر اين اساس، نويسنده خاطرنشان مي‌كند: "در پايان قرن، امپراتريس كاترين كبير به هدف اعلام شده‌ي خود يعني تجزيه‌ي امپراتوري عثماني و تبديل قسطنطنيه به پايتخت بيزانس جديد نايل نيامد. با وجود اين، سلطان مصطفي سوم با امضاي پيمان كوچك قينارچه نه تنها حاكميت و سلطه برعده‌اي از اتباع مسيحي خود را از دست داد، بلكه حاكميت بر تاتارهاي مسلمان كريمه را نيز به ديگران واگذار كرد. اين ضربه‌ي اخير براي او كه خود را خليفه‌ي اسلام مي‌دانست، از واگذاردن سرپرستي معنوي ابتاع ارتدوكس مسيحي‌اش به كاترين مهم بود". در بخش پاياني كتاب، منابع مرتبط با موضوع معرفي شده است.