در اين كتاب تلاش شده است تا با استناد به نظريه‌هاي ادبي و فلسفي مطرح ـ از دوران ارسطو تا به امروز ـ انواع متون (ادبي رمان، درام، فيلم‌نامه) بررسي شود. در مقدمه كتاب آمده است: "هدف از نگارش اين كتاب، در وهله نخست، اشاره‌اي مختصر به منابع و ماخذ اصلي مضمون تحليل و داستان، به عنوان شاخه‌اي از علم نقد، و سپس ارائه تعريفي دقيق از مفاهيم كليدي روايت شناسي است. اگر بپذيريم كه روايت شناسي يعني چگونگي بررسي داستان با استفاده از الگوهاي نظري، مفاهيم بنياديني كه كه در اين ميان مورد بحث قرار مي‌گيرد به نوبه خود، از الگوهاي متفاوتي سرچشمه خواهد گرفت...". مباحث كتاب ذيل اين عناوين سامان يافته است: "منابع اصلي تحليل داستان"، "داستان يا داستان‌ها"، "اجزاي كنش"، "وحدت كنش"، "بناي يك جهان"، "توصيف كنش، زمان تعريف شده"، "تضاد زماني در داستان تخيلي"، "داستان، پديده‌اي دگرگون ساز"، "عملكرد‌هاي روايي شخصيت‌ها"، "الگوهاي مختلف پي رنگ در فن بيان"، "پي رنگ بندي و سكانس"، "متن روايي، جايگاهي براي تلفيق"، "گوناگوني تركيب‌ها"، "عمل روايت"، "ديدگاه روايت تمركز و نقطه نظر" و "اهداف روايت".