كتاب حاضر مشتمل بر چهار مقاله است كه مربوط به چگونگي شكلگيري و تكامل صنعت كتابسازي و كتابآرايي است: مقالهي نخست گزارش چگونگي تشكيل و تنظيم "مخزن فارسي" كتابخانهي ملي فرانسه است؛ مقاله دوم به موضوع نقل و انتقال متون در ايران از روزگار قديم تا زمان حال اختصاص دارد؛ در مقالهي بعدي نويسنده براي نشان دادن وجه عملي دامنهي اين گستردگي، جامي، شاعر نامدار قرن 9 را مثال ميزند و تحقيقي دربارهي آثار او و چگونگي شكلگيري و شناختگي و دامنهيابي آنها مطرح ميكند و او را "نمونهي موفقيت ادبي" ميشناساند؛ اما يكي از مشخصههاي كتاب ايراني "تزيين" است كه مخصوصا به صورت "سرلوح" در آغاز كتاب و ابتداي هر باب يا فصل به كار ميرود كه شناخت و معرفي آن موضوع مقالهي چهارم است.