نگارنده در اين كتاب در خصوص فيزيولوژي ياخته‌ها، تصريح مي‌كند: "يك قدم كليدي در تكامل حالت چند سلولي اين است كه سلول‌ها را قادر ساخته باشد كه به طور محكم به يك‌ديگر متصل شوند به صورت ويژه‌اي با ديگر سلول‌ها برهم‌كنش داشته باشند. پروتئين‌هاي سطح سلول، سلول‌هاي بسياري از حيوانات را قادر مي‌سازند كه به طور محكم و ويژه به سلول‌هاي همان نوع يا يك نوع مشابه بچسبند؛ اين ارتباطات به جمعيت‌هاي سلول‌ها اجازه مي‌دهند كه به بافت‌هاي مشخصي تفكيك شوند. به دنبال تجمع، سلول‌ها اتصالات اختصاصي شده‌اي را ماهرانه مي‌سازند كه اين برهم‌كنش را موزون مي‌كنند و ارتباطات محلي بين سلول‌هاي مجاور را افزايش مي‌دهند. هم‌چنين سلول‌هاي حيوان، يك شبكه‌ي پيچيده از پروتئين‌هاي ترشح شده و كربوهيدارت‌ها؛ ماتريكس (زمينه) خارج سلولي را ترشح مي‌كنند كه فضاهاي بين سلول‌ها را پرمي‌كنند". برخي مباحثات كتاب، عبارت است از: انواع ملكول‌هاي چسبنده‌ي سلول، پروتئين‌هاي چسبنده‌ي سلول به سلول، سلول‌ها در موجودات در حال تكوين، اعمال متقابل بافت‌هاي نزديك (القاي ثانويه)، ارسال علايم سلول به سلول، اعمال متقابل سلول‌ها در فاصله‌هاي دور، ارسال علايم سلول به سلول در موجودات پست، و پاسخ‌هاي درون‌سلولي پس از ترجمه‌ي پيام.