در فصل نخست كتاب علاوه بر تعريف سرمايه‌ي اجتماعي و كاركرد آن در برنامه‌هاي توسعه‌ي جوامع امروز، راه‌هاي سنجش سرمايه‌ي اجتماعي بررسي شده است. در فصل دوم به رويكردهاي پيير بوردو، جيمز كلمن، رابرت پاتنام، فوكوياما، آلي فوكس و اليزابت بوت پرداخته شده و ضمن بررسي نظريه‌هاي آنان سنجش‌هاي مبتني بر نظريه‌هاي آنان مطرح شده است. در فصل سوم رابطه‌ي سرمايه‌ي اجتماعي با توسعه‌ي سياسي تشريح شده و چندين متغير مربوط به سنجش نقش سرمايه‌ي اجتماعي در توسعه‌ي سياسي معرفي شده است. فصل چهارم، رويكردي جامعه‌شناختي به سرمايه‌ي اجتماعي است كه در آن سرمايه‌ي اجتماعي در عصر پست‌مدرن، نقش خانه و خانواده در توليد سرمايه‌ي اجتماعي براي اعضا، رابطه‌ي متقابل تعليم و تربيت و سرمايه‌ي اجتماعي، بهزيستي و تندرستي و جرم و جنايت تشريح شده است. در فصل پنجم، به مساله‌ي ادبيات سرمايه‌ي اجتماعي در ايران پرداخته شده است. در اين فصل با مروري بر كتاب‌ها، مقالات، پايان‌نامه و پروژه‌هاي تحقيقي موجود در اين زمينه سنجش‌هاي مرتبط با مقياس‌هاي سرمايه‌ي اجتماعي از ميان پيمايش‌هاي انجام شده استخراج گرديده و وضعيت موجود سرمايه‌ي اجتماعي در ايران از سال 1353 تا سال 1382 بررسي شده است.