در كتاب حاضر، ايده‌هاي مكتب جديد اتريشي از آغاز آن در دهه‌ي 1870 در وين تا زمان حال بررسي گرديده است. به تصريح كتاب: "مكتب اتريشي مدرن عموما درباره‌ي موضوعات گوناگون مانند ذهن‌گرايي، كارآفريني، فرايندهاي بازار، و استفاده از رياضيات در نظريه اقتصادي ديدگاه‌هاي دقيق و باريك‌بينانه اما نامتعارف دارد". نگارنده در كتاب، سرچشمه‌ي اين ديدگاه‌ها را رديابي مي‌كند و نشان مي‌دهد كه اين موضوعات چگونه جنبه‌هايي از دورنماي نظري عمدتا منسجم را شكل مي‌دهند كه در باب مساله‌ي زمان و ناآگاهي از امور بشري سازمان يافته‌اند.