"داستان كوتاه موندو، رساله‌اي است فلسفي ـ شاعرانه كه خواننده را وامي‌دارد از روي شخصيت موندو، كودكي كه اين جا و آن‌جا پرسه مي‌زند، پيام نور و زيبايي را دريافت كند. موندو حكايت از يك حضور است؛ حضور كودكي ناشناس در شهر امروزي كه توقع دارد جامعه‌پذيراي او باشد؛ دنيايي به ظاهر متمدن كه با رهايي و آزادي ـ و نه ولنگاري ـ كاملا بيگانه است. در چنين دنيايي است كه واقعيت مدرنيته و رويايي يك زندگي ساده با يك‌ديگر ناهم‌گون مي‌شود".