در اين كتاب، نگارنده اهميت نقش پدر و مسئوليت‌هاي آن‌ها را در روند تربيت فرزندان با زباني ساده و طنزگونه بازگو مي‌كند. "كازبي" معتقد است كه تجربه‌ي پدري كردن مدت‌ها قبل از تولد نخستين فرزند در انسان شكل مي‌گيرد و سپس از مراحل نوزادي، نوپايي و ... عبور مي‌كند. اين مراحل پيوسته پديد مي‌آيند و پدر و مادرها همپاي رشد كودكان خود، تغيير مي‌كنند و مراحل زندگي خود را تجربه مي‌نمايند. او درباره‌ي موثرترين شيوه‌ها درباره‌ي مراحل مختلف پدري كردن مي‌نويسد: "بعيد مي‌دانم كه در مورد كاري به اين دشواري، رمزآلود و پر از ريسك، يعني بزرگ كردن بچه‌ها، اصولا فلسفه‌اي وجود داشته باشد." بيل كازبي هم‌چنين براي آمادگي والدين در مقابل چالش‌هاي دوره‌ي نوجواني معتقد است كه: "والدين بايد به نوجوانان خود اين امكان را بدهند تا جايي كه امكان دارد و سلامتي و آسايش خود و ديگران را به خطر نمي‌اندازد، خودشان تصميم بگيرند. اگر پدر به اين نتيجه برسد كه دختر يا پسر نوجوانش در مسيري گام برمي‌دارد كه به هيچ وجه با خواسته‌ها و آرزوهاي او جور درنمي‌آيد، ممكن است عصباني و بسيار نگران شود. شكست در تحصيل يا ولگردي با آدم‌هاي ناباب به ويژه براي پدراني كه احساس مي‌كنند رئيس خانه هستند و همه چيز را بايد تحت كنترل خود داشته باشند، بسيار آزاردهنده است. پدراني كه تصور مي‌كنند فقط زماني بايد در امر نگه‌داري از كودك دخالت كنند كه هنگام آموزش دادن به آن‌ها فرا برسد، بخش اعظم تجربه‌هاي گران‌قدر پدري را از دست مي‌دهند."