در اين كتاب، دربارة شيوة توليد آسيايي بحث شده و يك مطالعة موردي در استان «گيلان» در اين زمينه انجام گرديده است. نظريهي نظام آسيايي، نظرية شناخته شدهاي در تفسير و تبيين تاريخ جوامع شرقي است. از اين رو در اثر حاضر، اين نظريه تشريح شده و به دليل اينكه استان «گيلان» از لحاظ سرنوشت تاريخي و جغرافياي تاريخي تا اوايل دورة «صفويه» به صورت يك واحد سياسي در تاريخ ايران به حيات خود ادامه داده و همچنين اين منطقه درست نقطة مقابل ويژگيهاي جغرافيايي و طبيعياي است كه طبق نظرية نظام آسيايي منشاء برخاستن ويژگيهاي نظام شرقي بوده، «گيلان» به عنوان جغرافياي آزمون تطبيق اين نظريه با واقعيت انتخاب شده و نشان داده شده كه اين تحوّلات به عنوان شواهد واقعي تاريخي چه رابطهاي با نظرية مذكور دارد.