نگارنده كوشيده است نظريه‌ي "پلوراليسم ديني" را در قالب چهار بخش معرفتشناختي تجزيه و تحليل كند. وي كتاب را با اين مباحث تدوين مي‌كند: تعريف پلوراليسم، تنوع اديان واقعيتي انكارناپذير، نظريه معرفتشناختي كانت، هرمنوتيك و تاويل‌گرايي، تجربه‌ي ديني، زبان ديني، پلوراليسم ديني دلايل ديگر و نقد آن‌ها، پلوراليسم ديني، و استنتاج ارزيابي نهايي. به تصريح نگارنده "نظريه‌ي پلوراليسم ديني،بنايي است كه بر روي چهار ستون استوار گشته است از يك طرف نظريه معرفتشناختي كانت و تفسيري كه اين فيلسوف پرآوازه از فرايند معرفت ارائه مي‌دهد، از طرف ديگر نظريات متفكران و فيلسوفان تاويل‌گرا در مكتب هرمنوتيك و به خصوص ديدگاه‌هاي گئورگ گادامر در باب قرائت متن بر اساس پيش‌فرض‌ها و ذهنيت مفسر و خواننده و بنابراين، مفسر محوري را به جاي متن و مولف محوري، با اهميت‌تر تلقي كردن و از سوي ديگر، فروكاستن وحي الهي به تجربيات ديني شخصي و عرفاني و ذي حق شمردن صاحبان اين تجربيات براي ارائه هرگونه تفسير و تعبير از محتواي تجربيات و الهاماتشان و بالاخره برخي نظريات زباني كه زبان ديني را نه يك زبان راسته و روشن و شفاف و عرفي بلكه زباني سمبليك و نمادين و مبهم و چند پهلو تلقي مي‌كند. اين چهارستون اصلي كه مهم‌ترين زيرساخت‌هاي انديشه‌ي پلوراليسم ديني‌اند، محور اساسي رساله حاضر را تشكيل مي‌دهند.